100 identieke vruchten

Een Surinamer en een Nederlander varen in een bootje varen op de Atlantische Oceaan, als plots hun bootje begint te zinken. En natuurlijk geen enkel eiland in de buurt om naar toe te zwemmen…

…De Surinamer en de Nederlander springen uit de boot, en gaan toch maar zwemmen tot ze bij een eiland komen. Ze zwemmen, zwemmen, en zwemmen. Uiteindelijk spoelen ze, buitenwesten, aan op een eiland. Als e Nederlander bij komt, ziet hij een heleboel bruine voeten vlak bij hem. Als hij op kijkt, ziet hij dat er een groep mensen rondom hem en de Surinamer staan. Gewapend met speren.

Een man doet een stap naar voren, en zegt: “Ik ben de stamhoofd van dit eiland, en ik wil graag weten wat jullie doen op óns eiland. Het is verboden voor wie dan ook om ongevraagd) ons eiland te betreden!”. Waarop de Nederlander antwoord “Ik en mijn metgezel voeren in een bootje op de Atlantische Oceaan, toen plots ons bootje begon te zinken. Wij besloten om uit het bootje te springen, en te gaan zwemmen tot we een eiland tegenkwamen.”…

…Het stamhoofd reageert: “Allemaal wel leuk en aardig, maar weten jullie niet dat er een straf op staat, als je ons eiland ongevraagd betreed?” Zegt de Nederlander: “Nee, Stamhoofd, dat wisten wij niet. Wat is die straf dan?” Antwoord het stamhoofd “Wij zijn een kannibalenstam, en hebben in tijden nog nooit zo’n feestmaal toegeworpen gekregen. We zullen jullie doden, koken en opeten!”.

De Nederlander schrikt hier toch behoorlijk van. Hij besluit om het stamhoofd te vragen of er een uitzondering gemaakt kan worden, voor hem en de Surinamer. Ondertussen worden de Surinamer en Nederlander vastgebonden, en meegevoerd naar het dorp van de kannibalenstam. De Nederlander vraagt aan het stamhoofd: “Kunnen we niet iets doen, een opdracht of zo, om bespaard (in leven) te blijven?”

Antwoord het stamhoofd: “Een opdracht hè? Hiervoor moet ik even overleggen met de dorpsoudste.”. Een paar minuten komt het stamhoofd terug, en zegt: “Goed, jullie kunnen onder jullie straf uit komen, maar dan moeten jullie 2 opdrachten uitvoeren. Voer éérst de 1e opdracht uit, en als jullie daarmee klaar zijn, dan vertel ik jullie wat de 2e opdracht is”.

De Surinamer heeft (eindelijk) de moed gevonden om ook wat te zeggen: “Wat luidt die 1e opdracht dan, Stamhoofd?” “Zien jullie dat bos daar?”, vraag het stamhoofd, waarbij de Nederlander & Surinamer bevestigend knikken, “gat dat bos in, en zoek 100 identieke vruchten. Als jullie die gevonden hebben, kom dan onmiddellijk naar mij terug voor de 2e opdracht”.

Zo gezegd, zo gedaan, en de Nederlander & Surinamer rennen het bos in. Je ziet de Surinamer bijna denken: “Honderd identieke vruchten, honderd identieke vruchten”.

Na een tijdje komt de Nederlander als eerste terug met zijn 100 identieke vruchten, bosvruchten wel te verstaan. “Oké, goed”, zegt ’t stamhoofd, “de 2e opdracht luidt als volgt: je moet de gevonden vruchten állemaal in je reet douwen, zonder te lachen. Als je lacht, gaat je kop er alsnog af, en verdwijn je in de pan”. “Oké”, zegt de Nederlander, en begint de bosvruchten één voor één in z’n reet te douwen. Een tijd lang gaat het best goed. Al wordt het bij de 95ste bosvrucht toch wel wat lastig… 96…, 97…. Ondertussen komt ook de Surinamer terug, met zíjn 100 identieke vruchten. Hij krijgt ook en korte uitleg, en begint aan de 2e opdracht. De Nederlander is er bíjna: 98…, 99… “Hahahahaha!” Ineens moet de Nederlander keihard lachen. “Je lacht!”, roept het stamhoofd, “je weet wat dat betekent!”… En zo sterft de Nederlander, en verdwijnt hij in een van de reusachtige kookpotten.

Eenmaal bij de hemelpoort aangekomen, ziet de Nederlander Petrus staan bij de Hemelpoort. Vraagt Petrus aan de Nederlander “Waarom begon je ineens te lachten? Je was er verdorie bijna!”. “Tsja,” antwoord de Nederlander, “Kan ik er wat aan doen dat die Surinamer met 100 kokosnoten aan kwam zetten!”

Ingestuurd doorD Vreugdenhil

Delen via WhatsApp

◂ Overzicht Nieuwe mop ▸